Jest ich dziesięcioro. Poetów przed debiutem. Wiersze publikują w czasopismach papierowych, w social mediach, niekiedy w almanach. Pokazują wiersze znajomym, krewnym, mając na uwadze to, że profesjonalni krytycy mogą spojrzeć na ich utwory niezbyt łaskawym okiem. Przeprowadziłem z nimi krótki wywiad ( wszyscy otrzymali ten sam zestaw pytań), mając nadzieję, że będzie to ich krok ku wydaniu tomiku poezji. Dziś 

MICHAŁ KACZMAREK

Michał to w teorii nauczyciel języka angielskiego, w praktyce pracownik biurowy. Mąż i ojciec – we własnym mniemaniu, nie najgorszy. Ma całkiem niezły szufladowy dorobek poetycki. Publikuje w czasopismach kulturalnych. To żaden „Afront”, już raczej „Tlen literacki”. 

KAWALERKA

nie miała w życiu łatwo

zbudowana w latach osiemdziesiątych

trzaskanie drzwiami

płacz dziecka

odwracała wzrok

od wersalki którą mdli

na widok plamy moczu

co działo się w łazience

nie chciały wiedzieć meble

kuchenne ani przedpokojowe

wystraszone odgłosami wymiotów

wasze relacje ociepliły się

kiedy zostałeś sam

żona i syn odeszli

piłeś rzadziej

mniej drastycznie

czyściłeś włosy z pająków

ozdabiałeś

do dzisiaj wspomina

szachownicę z pionkami przyklejoną do ściany

nowa właścicielka irytuje

wyrywa zęby

obdziera ze skóry

kawalerka tęskni
za wieczornym słuchowiskiem w radiu
nieudolną publicystyką
pisaną koniecznie piórem wiecznym
na kartkach rozdzieranych drugiego dnia