Behawiorysta

Bardzo lubię książki Remigiusza Mroza, z pewnością więc moja opinia nie jest obiektywna. Książka zupełnie inna niż seria o Chyłce czy Forście. Na jej podstawie mógłby powstać dobry film sensacyjny. Ale odejmuję plusa za ogromną brutalność i wynaturzenie ściganego Horsta Zeigera. Nie wiem, czy te wszystkie ociekające krwią zdarzenia były konieczne. I jeszcze okładka, zupełnie nic nie mówi dopóki nie przeczytamy kilkudziesięciu stron, nie przyciąga uwagi. Z pewnością miało to wpływ na fakt, że tak długo leżała na półce nim po nią sięgnęłam.

Bardzo dobra powieść sensacyjna. Jeszcze zbieram swoje wrażenia po przeczytaniu. Niewątpliwie wciągająca i zaskakująca intryga. Chciałoby się zakrzyknąć: Krwawe igrzyska czas zacząć... Fabuła mroczna i brutalna. Motyw odczytywania mowy ciała niezwykle ciekawy, jednak postępowanie Gerarda niekiedy było nieprzekonujące. Z jednej strony mądry, silny psychicznie facet, z drugiej - nie widzi (nie chce widzieć?) czasami spraw oczywistych, poddaje się świadomie manipulacji i daje się ponieść emocjom, kiedy wiemy, że jest w stanie im się oprzeć...
Świetna książka, szczególnie w pierwszej połowie, druga część traci na wiarygodności. Najlepiej wykreowana została postać prokurator Beaty.

Mróz w posłowiu napisał, że ciężko mu się pisało tę książkę i z niechęcią. To trzeba było nie pisać, lub ograniczyć drastyczne sceny. To obcinanie rączek i nóżek dzieciom to już szczyt. I w imię czego? Czy akcja stała się przez to bardziej interesująca? Czy epatowanie okrucieństwem jest w literaturze sensacyjnej na całym świecie obowiązkowe, bo wrażliwość ludzka się tak stępiła, że inaczej książka zanudzi czytelnika? Może pan Mróz powinien zamiast 15 książek rocznie wydać dwie, ale za to dobre?

To moje pierwsze podejście do powieści Mroza, jak dobrze wybrałam! Wiem, wiem, ciągle na instastory trajkotałam o tym, że to moje pierwsze podejście, no i tu też o tym wspomniałam, no ale jak mogłabym o tym nie wspominać mając w głowie jak wiele straciłam, że nie sięgnęłam po niego wcześniej i teraz doznałam takiego objawienia? Behawiorysta to może nie jest wielkie arcydzieło, ale dla mnie absolutnie wspaniała książka, przy której wręcz momentami stawało mi serce. Może to dziwne wrażenie, ale czytając zapominałam, że to książka polskiego autora, bo "pachniało" zagranicznie.

Jednak od początku... Fabuła jest opisana właściwie z tyłu na okładce, no i szczerze mówiąc, myślałam, że wokół tego wszystko będzie się kręciło, na początku oczywiście byłam naprawdę rozczarowana, że to, co na okładce dzieje się już na samym wejściu i pierwsze, o czym pomyślałam to "co się będzie działo dalej, skoro temat został wyczerpany już na początku?", ale jakie było moje zaskoczenie, jak akcja tak naprawdę zaczęła się rozkręcać właśnie po całym tym wyczerpaniu tematu. Główny bohater jest bardzo intrygujący, ale nie polubiłam go, jego historia i wręcz sztywny sposób bycia, bardzo mnie odrzucały od niego, jego styl bycia był wręcz przesadzony, ale nie dało mu się odmówić tego, że jego sposób pracy i pewna tajemnica nazywająca się "sprawa z dziewczyną" były bardzo intrygujące. No właśnie... "sprawa z dziewczyną"... Cały czas miałam nadzieję, że autor to wyjaśni i chociaż da jakieś wskazówki c...

intrygująca książka, moje pierwsze spotkanie z twórczością Mroza