Pod względem geograficznym Meksyk należy do
wyjątkowych krajów. Posiada niebotyczne góry,
rozległe, wysoko położone płaskowyże i zielone,
porośnięte lasami doliny. Temperatura w Meksyku
jak i krajobraz są bardzo zróżnicowane. Opady
w niektórych regionach kraju ograniczają się zaledwie do kilku kropli w ciągu roku, dochodząc jednocześnie na południu w rejonie doliny rzeki GrijaWa aż do szesnastu stóp.
Historia Meksyku to dwadzieścia wieków najazdów, okupacji i rewolucji. Po inwazji Hiszpanów język hiszpański stał się w Meksyku językiem urzędowym, chociaż angielski jest tu również popularny. W niektórych bardziej odległych rejonach kraju
tubylcy posługują się językami dawnych Indian.
Quetzalcóatl — bóg życia, deszczu i gwiazdy porannej — zawsze odgrywał wielką rolę w życiu mieszkańców Meksyku. Ku jego czci wznoszono miasta, a ceremonia ślubna opisywana przeze mnie w tej powieści wciąż jest żywa wśród jego wyznawców. Benito Juarez — Indianin z plemienia Zapoteków, ukończył szkołę przyklasztorną i dostąpił najwyższych zaszczytów w państwie. Dwukrotnie
był prezydentem Meksyku; przez pewien czas przebywał na emigracji w Nowym Orleanie; ku jego czci wzniesiono wiele pomników. Był wielkim człowiekiem znanym z ogromnej prawości, wzniosłych ideałów i dążenia do przeobrażania Meksyku w kraj bogaty i niezależny. Zainicjowany przez niego ruch reformatorski doprowadził do konfiskaty dóbr kościelnych, ustanowienia państwowego nadzoru nad oświatą i wychowaniem oraz proklamowania swoód religijnych, co w praktyce oznaczało rozdział
Kościoła od państwa.
Proces wprowadzania wszystkich tych zmian
trwał wiele lat, ale zapoczątkował go Juarez, ów
wykształcony w szkole przyklasztornej indiański intelektualista, który przyczynił się do rozbudzenia i utrwalenia świadomości narodowej mieszkań
ców Meksyku.