Dar niebios

Siostry Gunning, Maria i Elizabeth, przybyły z Irlandii do Londynu w roku 1751. Natychmiast uznano je za „najpiękniejsze spośród wszystkich współczesnych im kobiet", ale były tak biedne, że przez pewien czas miały we dwie tylko jedną suknię. W 1752 roku Elizabeth, młodsza z sióstr, wyszła za mąż za szóstego księcia Hamiltona. Ślub odbył się o wpół do pierwszej w nocy w kaplicy Mayfair, a zamiast dzwonów młodej parzeakompaniował „szelest zasłony przy łożu". Elizabeth urodziła dwóch synów i obaj zostali księciami Hamilton, a gdy jej mąż zmarł w 1758 roku, poślubiła markiza Lorne, który został księciem Argyll. Starsza, Maria, wyszła za mąż za szóstego hrabiego Coventry. Była tak piękna, że tłum pospólstwa oblegał ją, ilekroć przechodziła przez Hyde Park, wobec czego król zażądał, aby miała eskortę złożoną z czternastu żołnierzy. Maria miała pięcioro dzieci. Zmarła w wieku dwudziestu siedmiu lat, wskutek zatrucia kosmetykami, zawierającymi biel ołowianą. Fascynująca mała madame Vestris, ulubienica śmietanki towarzyskiej w okresie Regencji, słynęła zarówno ze swych licznych romansów jak i z osiągnięć zawodowych. Była prekursorką nowego stylu gry w teatrze, a jej wspaniałe nogi i dźwięczny śmiech porównywano do blasku słońca.