@OutLet

W tym tygodniu uczestniczyłem z matką w trzech szkoleniach online. Jestem zmęczony.

Uczestniczyłam dzisiaj w szkoleniu. Temat: W poszukiwaniu mądrości. Klasyka antyczna w edukacji.

Szkolenie fajne i niefajne. Fajne, bo o podstawach i źródłach wszystkiego. Pan mówił z pasją. Niefajne, bo mówił też z bardzo akademickim zacięciem, większość rozwiązań proponowanych przez niego raczej nadaje się do zastosowania w liceum (i to dobrym), nie w moim technikum, gdzie priorytetem jest ciągnik i pole, a do lektury może soreczko zajrzę po wieczornym oporządku. I bez obrazy dla nikogo, po prostu uczniowie mojej szkoły już dawno nauczyli mnie, co jest dla nich ważne, a ja musiałam to przyjąć i spuscić z tonu, żeby móc w miarę normalnie pracować. Za odkrywanie tajników heksametru nie mam się co z nimi brać. Ale nie to, że mam do pana pretensje, nie.

Pan wypowiedział dwie refleksje o eposach Homera, które na pewno wykorzystam i które uważam za warte odnotowania. Mianowicie:

Iliada to nie opowieść o wojnie, ale o braku pokoju.

Odyseja to nie opowieść o mężu bywałym, ale o domu.

No czyż nie tak?

I jeszcze zwrócił moją uwagę na autorkę nieznaną mi dotąd - Alice Oswald - i jej książkę Monument. Wykopaliska z Iliady.

No i wspomniał o pewnym filmie z pewnym aktorem. 😊

Ale chyba pod stołem i między krzesłami nie będą kluczyć, żeby mi d. zawracać?

Taka refleksja.

Nie potrafię już kupować książek w księgarniach stacjonarnych. I nawet nie chodzi o to, że takie kupowanie się nie opłaca.

Zlewają mi się w jedno wszystkie tytuły, okładki i grzbiety. Jedna wielka chaotyczna masa, w której nie widzę niczego konkretnego i tylko się wkurzam, i tylko mam ochotę natychmiast wyjść.

I wychodzę. Wracam do domu, odpalam internet, spokojnie przeglądam ofertę ulubionych księgarni, widzę przejrzyście zawartość koszyka. Nie denerwuję się. Zamawiam.

Jeszcze wchodzę do mijanych księgarni - nawyk. Ale myślę, że to kwestia czasu, kiedy będę się tam pojawiać ewentualnie tylko po to, żeby odebrać zamówienie.

Byłem na szczepieniu. Doktor Filip czekał na mnie w drzwiach i powiedział, że żaden piesek nie wchodzi do lecznicy z takim entuzjazmem jak ja... dopóki go nie zobaczy. 😉 No dobra, ale byłem na szczepieniu, i nie było fajnie, i mówią, że za 2 tygodnie jadę na kolejne, i jestem obrażony, i będę spał na podłodze, o.

Troszkę jestem rozmemłany dzisiaj, bo wczoraj była u mnie jedna ciotka, co ją lubię,

i poszła ze mną na spacer, i jadłem z nią brzegi pizzy (lubię ją, ciotkę i pizzę), i późno poszedłem spać, i dlatego troszkę rozmemłany jestem dzisiaj, nie pamiętam, czy mówiłem. 😉

Nawet w obrzydliwie upalny dzień może zdarzyć się coś pięknego!

Na przykład może przyjść paczunia od @Chassefierre i Psa Regisa. 😊

Poniżej historyjka obrazkowa dokumentująca jej otwieranie.

Ale uroku torby i buteleczki nie odda nawet najlepsze zdjęcie. 💗

Dziękujemy bardzo, bardzo! 😊

Słoneczko. 😊

Posiedzenie. 😉

Idziesz do pracy, mamo?

A to idź, ja tu sobie jeszcze trochę pośpię. 😉

A dzisiaj sobie leżałem tak. ❤️

Poduszeczka na łapkę. 😊

Ale nuuuudy... 😉

A tak sobie pomyślałam, że wynotuję.

Czego nie lubię w recenzjach (kolejność przypadkowa):

• Przychodzenia z recenzją.
• Zapraszania na recenzję (zamiast do przeczytania recenzji, skoro już ktoś musi zapraszać).
• Sformułowania książka od XY [tu imię i nazwisko autora] zamiast po prostu książka XY, autorstwa XY, napisana przez XY… Jest tyle możliwości, nie trzeba używać od, a częstotliwość i kontekst użycia nie wskazują zwykle na to, że  ktoś dostał książkę w prezencie od autora.
• Emotek w zatrważającej i niczym nieuzasadnionej ilości.
• Sformułowań dotyczących pióra autorki – autorka ma lekkie pióro, to moje pierwsze zetknięcie z piórem autorki, pióro autorki jest bardzo przyjemne, itepe, itede. Niestety, ale kojarzy mi się to tylko i wyłącznie z piórami w d***e.
• Nadawania recenzji tytułu… Recenzja.
• Przeklejania tekstów z innych miejsc bez dopasowywania – np. recenzja jest wstawiana w środę, a czytamy w niej Jak wam mija weekend?
• Zadawania w tekście pytań, które nie mają związku z recenzją, jak choćby to wyżej.
• Nazywania recenzjami tekstów, które nimi nie są (a są np. streszczeniami).
• Sformułowań typu koniecznie musicie to przeczytać albo wszyscy czekali na tę książkę. Działa to na mnie odstraszająco, bo nic nie muszę i nie jestem wszyscy.
• O braku poprawności językowej wspominam na koniec tylko dla formalności, niektóre powyższe przykłady tego zresztą dotyczą.