Szanowni, żeby nie było aż tak strasznie źle i do pupy, jak po moim wczorajszym wpisie, to powiem Wam coś. Uczestniczyłam w naprawdę inspirującym szkoleniu na temat wypalenia zawodowego. Nie liczyłam na wiele, bo pan prowadzący poprzedni webinar o tej tematyce skupił się mniej na tym, jak wyjść z wypalenia, a bardziej na tym, jakie to rzesze uczestników gromadzą jego szkolenia - czyli po prostu gwiazdorzył i więcej mnie na swoim szkoleniu nie zobaczy. Ale tym razem pani była kompetentna, mówiła kojąco i interesująco. Powiedziała m.in.,że trzeba wykonywać więcej tych czynności, które nas odżywiają, wtedy łatwiej uporać się z tymi, które nas wyczerpują. Niby oczywiste, ale zakomunikowała to tak, że zabrzmiało jak prawda objawiona. Wnioski? Będę jeszcze więcej czytać i pisać. I będę czuć się usprawiedliwiona. :)
Dokładnie, robić rzeczy, które się lubi (np. siedzieć na naszej Kanapie), pielęgnować dobre relacje z ludźmi nam życzliwymi, a pozbywać się z naszego życia toksycznych ludzi i relacji. I cały czas się rozwijać, nie ważne czy masz 30, czy 70 lat i nie ważne, co inni powiedzą. Chcesz iść na studia po pięćdziesiątce, to idź, chcesz zacząć malować, to zrób to, chcesz nauczyć się nowego programu komputerowego, czy zrobić prawo jazdy po 40-tce, to prostu, zrób to !!! @LetMeRead - Brawo ty 😊
Ja do tego dojrzewałam długie lata i musiałam się zmierzyć z własnymi kompleksami od dzieciństwa. Zawsze mi powtarzano, że nie umiem pisać, zaczęłam pisać recenzje, powtarzano mi , że nie umiem rysować, a więc zaczęłam się uczyć rysować. Im jestem starsza tym bardziej lubię się uczyć i poznawać nowe rzeczy.
W każdym zawodzie się po jakimś czasie wypalamy, więc trzeba szukać czegoś co pozwoli nam się rozwijać i cieszyć się tym co robimy przecież świetnie... trzymam kciuki... buziaki
Kurczaki (i inne stwory) niech dalej robi @Wiesia, jej to lepiej wychodzi. :D Ja mam dwie lewe ręce do takich prac. Ale kiedyś będę miała kury, tak jak w dzieciństwie. :)
