@OutLet

Dzisiaj będzie naprawdę ciekawie, choć pewnie nie wszystkim się spodoba. 

Wg mnie warto ten wiersz przeczytać do końca, choć jest długi, ale to właśnie końcówka go czyni i wszystko wyjaśnia.

Można dostać oczopląsu z powodu błędów - ale taki urok futurystów, których najbardziej znanym przedstawicielem był autor.

Bruno Jasieński, Upał

białe  pomarańczowe  żułte
płyty  trotuaruw  w tańcu
prostytutka  samohud  detektyw
długi  kinematograficzny  łańcuh
pułobłąkane  jasnowidzeńa
jednohwilowyh  perspektyw

pańe cedzą pszez słomki mazagran
zaćągńęte w czarne rękawiczki
i  uśmiehają śę powłuczyśće
pszehodzącemu artyśće
na  czarujące  good-by

kwintet na balkońe zagrał
potpourri  z m-me  butterfly

oglądając śę trwożńe na drogę
po kturej hodźi tłusta i spocona bona
dźeći fortyfikują skwer
białe zdenerwowane pańenki
z czerwonymi wypiekami na tważy
założyły nogę na nogę
oddyhają prędko czekają
może śę kto odważy

tramwaj  auto  fox-terrier

pszybiegł hudy z długimi włosami
muwił groźił wymahiwał sapał
coś tłomaczył coś bardzo uśilńe
nagle zaczął podskakiwać jak piłka
i rozlećał śę jak na złym filmie
zostawiając mdły ńeznośny zapah
i w powietszu dużą pustą dźurę
tramwaj skręćił ńespodźańe z szyn
ńe zważając na gwizdki konstebluw
i potoczył śę w gurę po rynńe
końe służą na dwuh łapah jak pudle
ślepy żebrak w słomianyh sabotah
wzbudzający ogulne wspułczuće
frunął żywcem do ńeba na szczudle
z kina wyszedł autentyczny max linder
w staromodnym angielskim surduće
i pszehodząc szeroką ulicą
wpadł pod pierwszy jadący autobus
ogulńe szanowany profesor  x
z british collegium
z głową łysą jak głobus
odpażywszy podeszwy od rozgżanyh płyt
najńespodźewańej zdjął cylinder
i na głowie udał śę do swojego mieszkańa
pszy  ul.  backer-street

spadła oknem zadyszana goła
spazmowała paanowie paanowie
koła  koła  koła  koła
zatańczyły  zaskakały  zatłukły
aaa  22  na lewo  jeden  zatszymać
zaraz  wszyscy  8  bez czapek
biegł  upadł  wstał  wył
wołał  płakał  kszyczał  tupał
—————————
był
upał
 Krakuw w kwietńu 1921 

Źródło: https://pl.wikisource.org/wiki/Upa%C5%82_(Jasie%C5%84ski)

Trochę słabe zdjęcie, ale chyba wypatrzycie, że Romeo przysiadł sobie na grzbiecie mamy po długim i pracowitym dniu. 😊

Cześć, chcielibyśmy się przedstawić. 😊

Na pierwszym planie Romeo, jeśli okaże się kogutkiem - jeśli nie, to ciocia @Tanashiri wymyśli imię dla dziewczyny. Prawda, ciociu?

Na drugim planie Letycja/Leonardo - to też się dopiero okaże. Imiona wybrała ciocia @Chassefierre.

😊

Kiedy jesteś bardzo nieszczęśliwym pieskiem, ponieważ przez gapiostwo twojego państwa (czy widzicie to dramatycznie małe p???) ostatnio na wyjeździe gdzieś lecz nie wiadomo gdzie została twoja piłka - a ty masz w domu przecież tylko tysiąc czterysta dwadzieścia osiem innych piłek.

Dzisiaj pies zażywał świeżego powietrza, co - jak widać na trzecim zdjęciu - było bardzo wyczerpujące.

A ten jest mój. Mam nadzieję, że będzie kogutkiem. 😊

Na drugim zdjęciu widać, że właśnie porządnie się najadł. 😊

Cześć. 💛

Oddałaś moje stare spanko kotu?

To będę spał na podłodze.

Stare spanko Lucka miał odziedziczyć Klakier, ale chyba nie w tym życiu.

Matka z ojcem kupili wreszcie nowe spanko.

Inne niż było planowane, ale nada się.

Sugestia jest wyraźna.

Umyj wreszcie te okna, bo nic nie widzę.

78 lat temu, w czwartym dniu powstania, zginął Krzysztof Kamil Baczyński.

Większość z nas przynajmniej raz, w szkole, słyszała o nim.

Dlatego dziś nie będzie jego wiersza. Będzie utwór poetki również znanej, która powstanie przeżyła.

Jednak nie tyle ze względu na nią, co na tego, któremu swój wiersz poświęciła.

I ze względu na wszystkich mniej znanych lub w ogóle zapomnianych powstańców.

Źródło: facebookowy profil Wydawnictwa a5: https://www.facebook.com/183112970833/photos/a.10151593739555834/10158289832915834/

Kiedy właściwie nie jesteś głodny, ale nie możesz pozwolić, żeby matka z ojcem wyżarli.

Stołówkę otwarto.

Maluszki się wykluły. 😀