Co tu się, to ja nawet nie...

Miejsce akcji: biblioteka. Osoby komediodramatu: bibliotekarka, dziwny koleś.

DK (wchodząc do biblioteki): Proszę pani, mam problem! Mam dwie takie same książki, żona mi kupiła drugi raz taką samą książkę i chciałbym się zapytać czy mogę ją wymienić na książkę XYZ?

B: ... Nie. Ewentualnie może pan wypożyczyć książkę XYZ, albo zostawić swoją książkę, ale nie może jej pan wymienić.

DK (z niewinną miną): Tak myślałem, ale widzi pani, żona mi kupiła jeszcze raz ten sam tom, a minęły już dwa tygodnie i nie mogę jej oddać i pomyślałem, że może do pani przyjdę i ją wymienię na XYZ.

B: No nie, niestety nie ma takiej możliwości. Na pana miejscu popytałabym na forach internetowych czy ktoś nie ma ochoty na wymianę...

DK (wciąż z miną niewiniątka): Ale to nie wiem, nie ma pani może trzech ezemplarzy XYZ i nie wymieni mi pani?

B: Nie...

DK: A inne biblioteki?

B: Też nie.

DK: I na pewno nie chce się pani wymienić?

B: ... No nie, to co mi pan teraz proponuje to danie drugiego egzemplarza książki, którą już mam w zamian za to, żebym zdekompletowała sobie serię.

(Chwila ciszy. DK myśli, myśli i wymyślił!)

DK (radośnie, z cwaniackim błyskiem w oku): A jakbym wypożyczył książkę i ją zgubił to jak to wygląda?

B: ... Trzeba odkupić nową, taką samą...

DK (wyraźnie złamany): Cholera... No nic. A ma pani w ogóle tom XYZ?

B (z pewnym wahaniem): Mam.

DK: To ja bym go wypożyczył. Ale oddam! A jaki jest termin zwrotu?

B: Jeśli ją pan wypożyczy dzisiaj, to będzie na 5 października.

DK: A to nie...

I poszedł.