Kiedy byłeś psem przez dzień cały,

Gdy psie sprawy przecież same się nie załatwiały,

To wieczorem spragnionyś jest snu

I zasypiasz – teraz i tu.

Już zapadasz się w miękką poduchę,

Kiedy nagle znów, tuż nad uchem

Dźwięk znajomy: telefon i matka.

Nie rób zdjęć! Nie przekonasz, próżna gadka.

Co pomoże? Sen – lekarstwo i rada jedyna.

Pies odpływa, o wszystkim zapomina…