Emily Dickinson

Nie trzeba być Komnatą - aby w nas straszyło -

Lub nawiedzonym Domem -

Nie ma Wnętrz straszniejszych niż Mózgu

Korytarze kryjome -

Ileż bezpieczniej - o Północy

Ujrzeć Upiora przed sobą -

Niż spojrzeć w twarz własnym - wewnętrznym

Pustkom i Chłodom.

Prościej gnać przez widmowe Opactwo,

Gdy hurgot Głazów nas goni -

Niż stanąć z sobą do walki -

Bez Broni -

Własne Ja - gdy się zaczai

Za Samym Sobą -

Przerazi bardziej niż morderca

W pokoju obok.

Ciało - wyciąga Rewolwer -

Drzwi ryglują trzęsące się ręce -

Przeoczając potężniejsze Widmo -

Lub nawet Więcej -

Utwór pochodzi ze zbioru Wiersze wybrane w przekładzie Stanisława Barańczaka (Wydawnictwo Znak, Kraków 2016, s.159).

Wiersze Emily Dickinson nie mają tytułów, są oznaczone numerami - powyższy to nr 670.