***

To o czym była mowa?

A, o tym, co jeszcze da się zrobić

na tym świecie, który nic nam już nie da.

Mowa była długa i szeroka. Kwiecista łąka.

Podchodzenie, zbliżanie się, odwrót.

Ugnieć tyle, żeby zauważyli utytłane ręce.

Westchnij głęboko, zdechnij nad tą głębią, nadto pustą.

Papier, ta przestrzeń możliwości,

przyjmie i ciebie.

A przy okazji ta świeżość,

magia nowego spojrzenia.